[原创]《春兴》七律十七首

知非老人

[这个贴子最后由知非老人在 2005/08/30 10:41am 第 2 次编辑]


                                 春   兴
                           （十七首，知非老人著）
春光烂漫启诗篇，无限情怀藉笔传。        眼看红情难久留，寻芳不惜到山头。
不见萧条生眼底，惟观瑞霭到胸前。        三生石上形犹在，七里滩前钓未收。
黄莺织锦翻新样，紫燕修巢换旧颜。        销磨风流千古梦，解除烦恼一生愁。
莫笑冰梅多傲骨，仍留艳色斗娇妍。        蜗牛负屋空劳顿，也似人间作宦游。
桃花灼灼柳依依，半掩村桥半拂溪。        幕天席地抱烟霞，又见东君衍物华。
照水容光随影媚，倚风情态被春迷。        太子洞中风送雨，将军桥下浪淘沙。
竹枝作马儿先跨，松叶藏针鸟欲栖。        钓鳌早种蓬莱竹，系蝶今觅上苑花。
不学兰亭修禊事，惟将红豆寄相思。        幸有渔郎重问路，桃源深处是谁家。
阳生阴长两无休，又见生机绿满畴。        清溪行尽坐莓苔，薄暮林深曲径埋。
露浥新花初放眼，烟含宿草渐伸头。        几点宿云鹏际落，一勾新月蚌中开。
折腰久已归陶令，洗耳何尝莫许由。        宓妃留枕乘龙去，秦女吹箫引凤来。
识得盈虚成定数，攀髯曳尾早分流。        酒送朱颜花送笑，两般乐事自抒怀。
春深国里玉玲珑，谁饮寒浆解热中。        雨后岚光起翠烟，嫩晴山色艳阳天。
萤火随星辉夜月，昙花捧日炫娇容。        金针刺绣仙人掌，玉蕨生弯小儿拳。
风云以外无霞客，山水之间少醉翁。        点水蜻蜓鱼背立，贪香蝴蝶花心眠。
人世难逢开口笑，莫将愁线锁眉峰。        不知轻风竟何意，为我翻书读未完。
                                                           （ 未完待续 ）
                             
                                   
                                  春兴（接续）
                              
                        
                             
                              
                        （九）
                              静里消闲太觉长，
                              不须凿壁更偷光。
                              山藏化育生无底，
                              水带温柔别有乡。
                              童叟相逢问岁月，
                              渔櫵对坐话苍桑。
                              养心自有安神药，
                              何必千斤买歧黄。
                        （十）
                              庭前闲步望斜晖，
                              天外青峰云送回。
                              桂下修月挥玉斧，
                              花间酌酒举金杯。
                              荷锄不见农夫去，
                              争巢惟闻宿鸟归。
                              何处箫声清入耳，
                              引人乘兴到书帷。
                         （十一）
                              启明星出曙光通，
                              花蕊凝香露染红。
                              薄雾何能遮睡眼，
                              嫩寒不觉动春容。
                              天边旭日初开镜，
                              地上群山渐插峰。
                              一派乾坤清气象，
                              更无浊邪乱心胸。
                             
                             
                           
                            （十二）
                              不寒不热正春晴，
                              外景常开内景新。
                              千树笙簧听鸟语，
                              满山岚翠拥花茵。
                              醉人香气风生袖，
                              迎面苔波月到门。
                              清兴未能忘洒脱，
                              一尘不染作天民。
                          （十三）
                              春当年少只寻常，
                              老景逢春兴倍长。
                              两脚爱留花月地，
                              一身不在是非床。
                              更无名利劳心志，
                              惟有清闲度时光。
                              四体安舒随物化，
                              得来妙用是康强。
                           （十四）
                              秋月春风次第流，
                              无人不到此中游。
                              红颜风采神仙列，
                              白发襟怀隐士俦。
                              满坐高朋分上下，
                              一场观众任欢愁。
                              人生何必推敲甚，
                              自有安排在后头
                              
                              十五）
                              提神一勺灵芝露，
                              醒脑三杯菊蕊茶。
                              鹤宿松巢惟有月，
                              蜂穿墙孔竟无花。
                              忙中错寄空行纸，
                              梦里犹栽醒时瓜。
                              为报东园二三子，
                              桃花深处是谁家。
                            （十六）
                              老后情怀淡若无，
                              春风吹暖又复苏。
                              热心竟点眉中痣，
                              冷眼不观项下珠。
                              再种花时再养草，
                              半挥毫处半读书。
                              了却夙缘无别事，
                              专从静里悟真如。
                            （十七）
                              最多三万六千日，
                              才得韶光百个春。
                              岁岁花开仍似旧，
                              年年人老不如新。
                              秦皇仙岛丹何在，
                              汉武金盤露已阵。
                              不意今朝神迷者，
                              犹将药物望长生。
                              
                              
                             
                             
                           
                              
                              
                        
                              
                              
                              
                             
                             
                              
                              
                             
                           
                              
                             
                             
                              
                           
                              
                              
                             
                             
                              
                        
                             
                              
                              
                             
                             
                              
                             
                           
                       
                             
                             
                             
                             
                              
                             
                             
                             
                          
                           
                           
                              
                              
                             
                             
                              
                           
                           
                          
                             
                              
                              
                             
                             
                             
                             
                             
                        
                             
                           
                              
                              
                           
                             
                              
                             
                              
         
                           
                              
                              
                              
                             
                           
                           
                             
                          
                             
                             
                             
                           
                             
                              
                              
                           
                           
                             
                           
                             
                           
                             
                             
                             
                           
      
                           
                             
                              

黄昏

不华不造、行云流水，平淡而贴切，无拘而自然。格律功整，韵味纯正。堪称佳作！学习了！

黄昏

吾欲转至吾自家论坛《微廊聆韵》，供诸友欣赏，还望恩允。等待中。

不第老童生

下面引用由黄昏在 2005/08/29 01:04pm 发表的内容：
不华不造、行云流水，平淡而贴切，无拘而自然。格律功整，韵味纯正。堪称佳作！学习了！

诗好，评得也好，学习了。

知非老人

[这个贴子最后由知非老人在 2005/08/29 04:47pm 第 1 次编辑]

下面引用由黄昏在 2005/08/29 01:15pm 发表的内容：
吾欲转至吾自家论坛《微廊聆韵》，供诸友欣赏，还望恩允。等待中。

       好吧！
深谢两位先生批阅，还望听取更多高手批复为盼！……

showhand

的确称的上好作品，欣赏了，希望发表完整。
挑个刺，字句给人的感觉多来自于典籍，妄言莫怪。

谁予轻狂

向君学习。以典入诗我非常喜欢。

知非老人

下面引用由showhand在 2005/08/29 05:03pm 发表的内容：
的确称的上好作品，欣赏了，希望发表完整。
挑个刺，字句给人的感觉多来自于典籍，妄言莫怪。

   诗中确有一典籍，并非多数典籍拼凑而成，恕老夫妄言！！！……
         现将后九首补充完整，敬请各位批阅，并多谢、问好各位高人……

李克

总体感觉不错！赞一个！
第十首“巢”字；第十三首“时”，第八首“儿”字“风”字出律。第二首中“销磨风流千古梦”的“磨”字在这里作动词应该读平声，这样的话就出律了，只有作名词使用时才读仄声。
第八首问题比较多，“贪香蝴蝶花心眠”犯三平尾错误。
挑了这么多问题，希望楼主前辈莫怪！！！尽管如此，你的诗我仍然很佩服，能写出这么多不容易啊！

知非老人

       多谢李克先生点评，只因老夫普通话不标准，方言过重，还望先生赐改为盼！！！！……

李克

既然你不介意那我多挑两个，第十五首“时”“三”都出律。
第十六首“复”字出律，“半挥毫处半读书。了却夙缘无别事，”失粘。
第十七首“汉武金盤露已阵。”三仄尾，把“露”字换一个平声的即可。“迷”字出律。

知非老人

  老夫初阅楚成先生之“梨园诗话”，深感很有卓见，在此不妨摘录一点，望各路高手参阅意见！！！作为旧体诗词作者，写格律诗词时都明白句末最忌出现三平尾或三仄尾，再就是句中出现平仄声安排不合律或是句中出现不合律的字，当这些情况出现，也就是诗论家所谓的“诗病”，则必须在本句或对句采取手段进行补救。余认为，“拗救”归根结底只是格律诗的一种方法，并非有拗必救。如果补救不了，大可不必去救，不妨大胆突破。诗人要善于灵活处理，不以律害意，因律而迁就格律是不明智的选择。写诗时当以内容为上，形式次之。
4、不少网络旧体诗论坛上论诗者，点评诗词时常从字、句入手，对照格律，常曰“某字出律”、“某字仄声宜平声”，却不从内容着手，全局观照。好比论人，不重神韵、气质，只看衣冠。如此论诗，岂不失之毫厘，谬以千里。一首诗词作品的好坏主要取决于其思想内容境界，而非外在形式格律。
5、但愿骚人抒已见，不拘一格作新诗。古今不少诗人创作格律诗时，常常突破格律的范畴，自由抒写，不计平仄，粘对等清规，但句数和押韵却没有改变。这种诗体被诗论家称为“变体诗”或称“拗体诗”。对于这种“变体诗”，前人认为这非诗之主流。余认为，对于“变体诗”我们要鼓与呼！要鼓励诗人们多作变体诗词。如李白的《静夜思》、《山中问答》、韦应物的《滁州西涧》、杜甫的《月夜》、崔颢的《黄鹤楼》、姜夔的《疏影》、《暗香》、《扬州慢》等都是此中代表作。如杜甫等诗人不仅精通格律，而且是其楷模，但他们并非格律的奴隶，当格律妨害诗的思想内容时，他们就勇敢地冲破籓篱，另起炉灶。在如今的网络旧体诗论坛，我们应欢迎各种变体诗词，实验诗，自度词等。没有这些变体的存在，中华诗词怎能有长足的发展呢？唐诗宋词元曲就是典型的诗之变体。要推陈出新、与时俱进，中华诗词才能获得更加广阔的生存空间和无限的光辉前景。
6、诗之有格律，如人之有华服。诗之格律是使诗之形式更加完美，人之华服是使人之外表更加美丽。但诗之格律不能取代诗之内容，如人之华服不能代表人之思想一样。光有鲜美的华服，而无高雅的气质，腹内原来草莽的人，相信没有多少人会欣赏，而诗亦然。
         在此还望楚成先生理解，擅自摘选，其实让更多高人参与探讨，又何尝不是一件举足轻重的好事！……